Będąc w pogoni za tym, co ma nam przynieść szczęście – jakaś bliżej nieokreślona przyszłość, możemy przegapić chwilę obecną. Może być tak, że jesteś w oporze, do tego, co tu i teraz. Jesteś w niepotrzebnym napięciu.

Sprawdź, czy to w jakiś sposób ciebie dotyczy. Czujemy to jako ciągłe zmaganie i walkę. Jesteśmy zmęczone jak tylko wstaniemy z łóżka, bo mnóstwo energii idzie na konfrontację, zaprzeczanie…

Po czym rozpoznajesz, że to opór?

Weź głęboki oddech, poczuj łagodnie kołyszący się brzuch, unoszącą się klatkę piersiową. Zwolnij. I zgódź się na to, co pojawia się teraz. Zrelaksuj się.

Możesz powiedzieć do siebie słowa, które dadzą ci przyzwolenie na przyjęcie tego, co w twojej teraźniejszości. Na zaakceptowanie tego, co jest w twoich emocjach, twoich potrzebach, tym, że nie wiesz, tym, że zadajesz pytania i nie ma odpowiedzi….odetchnij. Obejmij się, skup uwagę na oddechu lub ciele, odpuść kontrolę.

Mi pomagają słowa:

„Tak jak jest teraz, jest ok”

„Ale jazda przez życie, daje mi popalić!!!!!”

„Uffff, się dzieje, dobrze, że tak jest tylko teraz…”

„Nie ogarniam kuwety, czasami tak jest”

„Mogę nie wiedzieć”

„Puść to wszystko”

„Najdłuższa żmij mija…”

Znajdź swoje słowa, które przypomną ci, że całe to zamieszanie i walka z teraźniejszością są wpisane w nasze życie i wracaj do tego, co ważne, wracaj do siebie i spokoju, który jest dostępny w każdej chwili.